Gisteren heeft ZIJ afscheid moeten nemen van haar vadertje....
Ooit vond ik onderstaand gedicht op het web. Wie wat bewaard enzo... ik denk dat er veel lezeressen zijn die zich net zo voelen als mij en haar zeker in gedachten bij zullen staan.
Indien ik je kon dragen
over de diepe grachten
over je angsten heen
dan droeg ik je
uren en dagen lang
Indien ik de woorden kende
om antwoord te geven op je 1000 vragen
over leven, over jezelf
over liefhebben en gelukkig worden
dan praatte ik met je
uren en dagen lang
Indien ik genezen kon wat omgaat in je hart
aan onmacht, ontevredenheid
dan bleef ik naast je staan
uren en dagen lang
Maar ik ben niet groter
niet sterker dan jij
en ik weet niet alles
en ik kan niet zoveel
ik ben maar een vriendin op je weg
al uren en dagen lang
Ik kan alleen maar hopen
dat je dit weet:
je hoeft nooit alleen te vechten of te huilen
als je een vriendin hebt
voor uren en dagen lang
-door San Nevelsteen-
Niet 1 kaarsje maar een plein vol wensballonen wil ik virtueel laten opsteken voor al die mensen die zijn overleden en al hun dierbaren in verdriet en gemis moeten achterlaten....